Tekirdağ Mutlu Son-Bayan Masör Esra

Tekirdağ Mutlu Son-Bayan Masör Esra Koloni efendilerinin asıl korkusu siyah derili cinsellik büyücülerinin beyaz hanımları büyülemeleriydi. Renk ihlalinde bulunan ilişkiler kurmanın Virginia eyaletindeki cezası süre geçtikçe sertleşti ve her süre ağırlıklı olarak beyaz hanımlar, onlarla beraber olan siyah erkekler ve bu tarz şeylerin çocukları üzerinde uygulandı. [91] öteki koloniler de bu gidişatı takip etti. 1776’da İngiltere’den bağlarımsızlığını duyuru eden on üç koloniden on ikisi ırk karışımını yasakladığını duyuru etmişti. Amerikan Devrimi’nin akabinde ırklararası sekse karşı çıkan yasalar arttı, fakat hiçbir vakit etkili olmadı ve bu evliliklerin onların gözünde “iğrenç karışımı” çoğalmaya devam etti. “Melez soy” kendi bebeklerine sahip olunca, ABD eyaletleri bireyin ırkını saptamak için çeşitli yöntemler geliştirdi.

Çoğu durumda bir insanın kanındaki bir “damla” siyahi kan bile “zenci” statüsü veriyordu fakat melezliği saptamak bir hayli zordu. Örneğin 1847’de kaçak bir köle kızla ilgili bir ilan, kızı “ortalama yirmi yaşında, safkan beyaz, düz açık renk saçlı, mavi gözlü güzel bir kız” diye tanım ediyordu. Dolayısıyla ırk meselesi derhal hemen her evlilikte bir meseleydi. Uzak bir zenci akraba birlikteliği geçersiz kılabiliyordu. Sonucunda otuz sekiz kadar eyalet ırklararası evliliği yasakladı ve bazı eyaletlerde Hinduların, Korelilerin, Japonların ve Moğolların da beyazlarla evlenmesini yasakladı. 1962’de yürürlükten kaldırılan bir Arizona yasası melezlerin diğer herkesle, hatta öteki melezlerle bile evlenmesini yasaklıyordu.

Tekirdağ Mutlu Son-Bayan Masör Esra

Tekirdağ Mutlu Son-Bayan Masör Esra Nerede yasa -özellikle seksi ve evliliği kısıtlayan yasalarvarsa. Orada yasaları ihlal edenlerden para koparmanın yollarını arayan insanoğlu vardı. Irk karışımına karşı çıkan yasaların en sert olduğu ve ırklararası evlilikleri onaylayan kilise görevlilerinin para cezasına çarptırıldığı şimal Caroline’da Rahip John Blacknall para kazanmak için kurnazca bir yola başvurdu. Söylenenlere bakılırsa. Irklararası evlilik yapmak isteyen bir çiftten elli pound almış ve daha sonra kendini ihbar edip elli pound ceza ödemişti. Ne var ki, yasak birlikteliği yetkililere bildirdiği için yirmi beş pound ödül almış, böylece yirmi beş poundluk kârla evinin yolunu tutmuştu. 19. Yüzyıl süresince ve 20. Yüzyılın başında ırkları ayrıştırmayı emreden yasalar giderek daha sertleşti.

Öyle ki Mississippi “beyazlarla zencilerler arasındaki evliliğin veya toplumsal eşitliğin lehine. Mevzuşmayı bile suç sayan bir yasa -1965’te hâlâ yürürlükteydi- çıkaracak kadar ileri gitti. Öte taraftan yasakların pek etkisi olmadı. Giderek daha karmaşıklaşan ırksal nesebe sahip insanoğlu çocuk yapmış oldukça, hukukun kimin siyah, kimin beyaz, kimin melez bulunduğunu saptaması zorlaştı. Mahkemeler için problem, insanoğluı haklarından yoksun etmeye “kafi gelecek kadar siyah” olduğunun nasıl saptanacağıydı.