Tekirdağ Mutlu Sonlu Masöz

Ran atıldı. Scarlet sırtını duvara yasladı, fakat beklediği çarpışma gerçekleşmedi. Kulağına önce bir nara, sonrasında ağır bir patırtı sesi çalındı. Biri hırlıyordu. Scarlet titreyen kollarını indirdi. Odanın ortasında, iki figür sarmaş dolaş olmuştu. Birbirlerini ısırmaya çalışırlarken, kanlar gerilmiş kasları üstüne damlıyordu. Görüşü kabul Tekirdağ Mutlu Sonlu Masöz edenıklaşan Scarlet, daha rahatça nefes alabilmeye başladı. Elini başının üstüne doğru uzatarak heykele tutundu ve ayağa kalkmaya çalıştı ama  sırtındaki kaslar acıyla sızladı. Dişlerimi sıkarak bacaklarını altına almaya odaklandı ve acıyı duymazdan gelmiş olarak ayağa doğrulmaya çabaladı.

Sonucunda terden sırılsıklam olmuş ve nefes nefese bir hâlde, Bronz Tanrıça’nın yanına dikilmeyi başardı. Adamların kavgası sona ermeden buradan uzaklaşmayı başarabilirse… Ran rakibini kurt kapanına altı. Kalbini tekleten bir an için, öteki insanın parlayan zümrütten gözleri Scarlet’ı delip geçti, sonrasında adam Ran’ı başının üstünden ileri fırlattı. Ran’ın inişiyle birlikte yer sarsıldı fakat Scarlet bunun farkında bile varmadı. Wolf. Gelen adam Wolf’tu. Birbirinden birazcık uzağa açıldı. Her ikisinin de kasları, kullanıma hazır bir şekilde gerilmişti. Wolf’un üstü kesikler ve kanla doluydu fakat hafifçe kamburlaşmış bir hâlde durarak parmaklarını açıp kaparken, bunun farkında değil benzer biçimde görünüyordu.

Tekirdağ Mutlu Sonlu Masöz

Ran dişlerini gösterdi. “vazife yerine dön Ran,” dedi Wolf, hırlamasına. “O bana ilişkin.” Ran tiksintiyle burnundan soludu. “Ve yeni bulduğun sempati duygusuyla, beni utandırmana -ailemizi utandırmana- izin mi vereyim? Sen bir yüz karasısın.” Kırıklar içindeki zemine kanlı bir tükürük savurdu. “Görevimiz, öldürmek. “Şimdi, sen bunu beceremeyeceksen, en azından benim onu öldürebilmem için kenara çekil.” Scarlet arkasına bir göz attı. Merdivenler, tırabzanların üstünden aşarak ulaşabileceği kadar alçaktaydı fakat bunun düşüncesiyle bile tüm bedeni sızladı. Üstüne çöken çaresizlik duygusundan kurtulmaya çalışarak, çeşmenin kenarına doğru sürünmeye başladı.

“O bana ilişkin,” diye tekrarladı Wolf, gırtlağından yükselen hafif bir hırlama sesi eşliğinde. “Bir insan uğruna seninle dövüşmek istemiyorum kardeşim,” dedi Ran ama yüzüne kazınmış nefreti gören bir insan, onun şaka yaptığını düşünürdü. “O zaman onu rahat bırak.” “O benim himayeme bırakıldı. Onun yanına gelmek uğruna kendi görev yerini terk etmemeliydin.” “O bana ait!” Wolf öfkeyle parladı ve en yakındaki şamdana bir darbe savurarak, çivili olduğu duvardan sökerek bir yana gönderdi. Şamdan  yere çarpıp üstündeki mumları çeşmeye doğru saçılırken, Scarlet başını eğdi. İki erkek te hafifçe kambur hâlde durmaya devam etti. Nefes nefese. Göz göze. Sonucunda Ran’ın üst dudağı hafifçe kıvrıldı. “Tercihini yapmış oldun o zaman.” Atıldı.